Przyczyny, objawy i leczenie osteochondrozy lędźwiowej

W tłumaczeniu ze starożytnej greki osteochondroza oznacza ὀστέον - kość i χόνδρος - chrząstkę i charakteryzuje się złożonymi zmianami zwyrodnieniowymi w stawowych elementach szkieletu kostnego. Prawie każda część szkieletu jest podatna na tę chorobę neurologiczną. W dotkniętym obszarze mogą znajdować się krążki kręgowe piersiowe i / lub szyjne. Jednak to właśnie osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego, której objawy i leczenie są najczęstsze we współczesnych warunkach, jest powodem dyskusji i niepokoju praktykujących neuropatologów.

Patogeneza, czyli rozwój procesu zapalnego

Każdy organizm w trakcie dorastania zmienia swoją fizjologię. Z tego powodu w łożysku naczyniowym krążków międzykręgowych szkieletu kostnego zachodzą zmiany rozlane. Dostarczenie składników odżywczych do kręgosłupa lędźwiowego jest utrudnione przez różne stany urazowe i/lub stałe obciążenia dynamiczne tej części kręgosłupa. Nieadekwatność w odżywianiu niezbędnymi mikroelementami jest dodatkowo komplikowana przez procesy osteochondrotyczne prowadzące do utraty cech sprężystych i wytrzymałościowych stawów chrzęstnych. W przypadku osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego objawy choroby są najbardziej aktywne przy asymetrycznej i irracjonalnej pracy mięśni kręgosłupa, które są wykrywane w różnych warunkach:

• niewystarczająca rozgrzewka tkanki mięśniowej;
• zła postawa;
• przekrwienie stawów międzykręgowych z powodu nadmiaru tkanki tłuszczowej;
• używanie materacy na miękkim podłożu podczas nocnego wypoczynku;
• ostre obciążenia mechaniczne i/lub dynamiczne kręgosłupa lędźwiowego;
• zmeczenie fizyczne;
• z zaostrzeniem przewlekłych patologii.

Dostarczenie składników odżywczych do kręgosłupa lędźwiowego jest utrudnione przez różne stany urazowe i/lub stałe obciążenia dynamiczne tej części kręgosłupa.

W przypadku wykrycia osteochondrozy lędźwiowej objawy choroby neurologicznej spowodowane przedwczesną interwencją medyczną mogą prowadzić do poważniejszych patologii neurologicznych, na przykład rwy kulszowej, przepukliny kręgosłupa, urazu krążka międzykręgowego i innych powikłań.

Dlaczego występuje osteochondroza lędźwiowa?

Do tej pory problem przekształceń dyfuzyjnych w przestrzeni międzykręgowej nie został w pełni zbadany. W przypadku osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego objawy patologii neurologicznej często odczuwają osoby w średnim wieku od 35 do 45 lat.

Przeciążenie nerwowe, stresujące sytuacje mogą również prowadzić do wystąpienia choroby.

To właśnie w tym najbardziej wydajnym wieku dochodzi do statycznego i dynamicznego naprężenia kręgosłupa. Jednak według obserwacji ekspertów ból pleców zaczyna doskwierać coraz większej liczbie osób z młodszej grupy wiekowej. Tak więc już w wieku od 18 do 25 lat młodzi ludzie zostają pacjentami oddziałów neurologicznego leczenia. Wynika to ze słabej aktywności fizycznej, nadwagi, złej postawy i ogólnej deformacji stawów, które powodują osteochondrozę lędźwiową.

Objawy i leczenie patologii neurologicznej, pożądane jest zidentyfikowanie i odpowiednie zareagowanie na nią na najwcześniejszym etapie powstawania choroby.

Inne czynniki przyczynowe prowadzące do osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego to:

• formy dziedziczne;
• niewystarczające zaopatrzenie naczyń chrzęstnych w mikroelementy;
• naruszenie procesów metabolicznych z powodu różnych okoliczności;
• nierównomierny rozwój struktury mięśniowo-szkieletowej;
• Siedzący tryb życia;
• zaburzenia organizmu związane z pracą układu hormonalnego;
• osłabienie struktur mięśniowych z powodu szkodliwego działania alkoholu, palenia i innych złych nawyków;
• konsekwencja różnych przewlekłych patologii;
• segmentowa niestabilność elementów kręgosłupa;
• przeciążenie nerwowe, stresujące sytuacje i inne elementy.

Jednak podczas diagnozowania osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego można zdiagnozować objawy patologii neurologicznej u kobiet z powodu dezorganizacji lub rozwoju zaburzeń związanych ze zmianami hormonalnymi. W wieku od 35 do 45 lat organizm kobiety zaczyna ulegać znacznym przemianom fizjologicznym, co wpływa na pracę funkcjonalną wszystkich obszarów kostno-chrzęstnych kręgosłupa.

Objawowe objawy choroby

W przypadku osteochondrozy okolicy lędźwiowo-krzyżowej objawy patologii neurologicznej odczuwają ból w okolicy lędźwiowej, co prowadzi do drętwienia, dyskomfortu i uczucia bólu w dolnej części pleców. Brak odpowiedniej adekwatnej terapii może skomplikować sytuację i doprowadzić do całkowitego zaniku struktur mięśniowych w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa. Wzrost bólu może być wywołany różnymi czynnikami, na przykład kichaniem, kaszlem, ostrymi skrętami i podnoszeniem ciężkich przedmiotów. Cięcia występujące w okolicy lędźwiowej najczęściej wykonuje się w okolicy pośladkowej i łydkowej kończyny dolnej. W przypadku osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej objawy choroby neurologicznej można określić za pomocą następujących znaków:

• wydzielanie ostrego bolesnego bólu w okolicy krzyżowej kręgosłupa oraz w narządach w okolicy miednicy;
• utrata wrażliwości;
• dyskomfort w unerwionych mięśniach kręgosłupa lędźwiowego;
• niedociśnienie i hipotrofia.

Wszystkie te symptomatyczne objawy wynikają z uszkodzenia korzeni nerwowych w krążkach międzykręgowych kręgosłupa lędźwiowego.

Etapy choroby

Podczas diagnozowania osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej objawy i leczenie choroby zależą od stadium procesu zapalnego. Tak więc, zgodnie z wynikami badania diagnostycznego, można określić kilka specyficznych objawów zapalenia kręgosłupa lędźwiowego:

1. Pierwszy etap wyznaczają łagodne odczucia bólowe w okolicy lędźwiowej, które nasilają się pod wpływem wysiłku fizycznego. Tylko przy nagłych ruchach pacjent odczuwa ostry, obolały lub tępy ból w dolnej części pleców. W stanie zrelaksowanym ból nie występuje.
2. Drugi etap określa się, gdy odległość między krążkami kręgowymi zmniejsza się z powodu kompresji i wystąpienia formacji zwyrodnieniowo-dystroficznych w pierścieniu włóknistym. Przecinający ostry ból promieniujący do okolicy kostki kończyny dolnej, pośladków i zewnętrznej części uda spowodowany jest ściśnięciem zakończeń nerwowych między krążkami w przestrzeni kręgowej.
3. Zniszczenie pierścienia włóknistego następuje w trzecim stadium choroby i jest to najkorzystniejszy czas do powstania przepukliny w krążku międzykręgowym. Silny ból w okolicy lędźwiowej jest trwały z powodu znacznej deformacji kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego.
4. Ostatni, czwarty etap osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego, którego objawy, leczenie i rehabilitacja są najtrudniejsze w całym procesie destrukcji układu mięśniowo-szkieletowego. Ten etap choroby prowadzi do niepełnosprawności pacjenta, a także do jego całkowitego lub częściowego unieruchomienia.

Jednak żadna forma osteochondrozy nie powinna wywoływać strachu i paniki u osoby, wymagane jest tylko odpowiednie odpowiednie leczenie.

Osteochondroza lędźwiowa: objawy i leki

Na podstawie wyników objawów objawowych i ustalenia odpowiedniej diagnozy w zależności od stadium i postaci choroby specjaliści dobierają odpowiednie leczenie farmakologiczne, które opiera się na zastosowaniu kombinacji farmakologicznych o różnych orientacjach. Kluczowymi celami leczenia w rozwiązaniu problemu są:

• spowolnienie procesów zwyrodnieniowych-dystroficznych w strefie lędźwiowej, poprzez wdrożenie odpowiednich środków terapeutycznych i profilaktycznych;
• eliminacja zaburzeń czynnościowych zakończeń nerwów rdzeniowych;
• neutralizacja bolesnych wrażeń;
• funkcjonalne przywrócenie napięcia mięśniowego okolicy lędźwiowo-krzyżowej;
• powrót pacjenta do aktywnego życia.

Wiek i płeć pacjenta, a także stan jego układu hormonalnego, odgrywają istotną rolę w wyborze metody leczenia farmakologicznego.

Główny nacisk w ekspozycji na lek kładzie się na eliminację bólu przy odpowiednim doborze farmakologicznych środków przeciwbólowych. Leki przeciwzapalne pozwalają zneutralizować destrukcyjne procesy w strukturach mięśniowych regionu kręgosłupa. Najskuteczniejszymi środkami farmakologicznymi są niesteroidowe grupy przeciwzapalne.

Najskuteczniejszymi środkami farmakologicznymi są niesteroidowe grupy przeciwzapalne.

Przy nieskuteczności NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych) stosuje się środki znieczulające z dodatkami hormonalnymi i / lub blokadą przykręgosłupową. Ponadto złożony proces lekowy obejmuje inne rodzaje leków farmakologicznych, na przykład leki uspokajające, zwiotczające mięśnie, grupy leków zawierające witaminy B1 i B12, które eliminują efekt kompresji i zapewniają zaopatrzenie tkanek nerwowych w mikroelementy. Po zakończeniu ostrego okresu zapalnego leczenie za pomocą terapii lekowej jest zakończone, a w okresie remisji stosuje się inne środki terapeutyczne i profilaktyczne.

Lecznicza profilaktyka osteochondrozy lędźwiowej

Powinieneś mieć świadomość, że leczenie osteochondrozy to złożony proces, który wymaga ścisłej dyscypliny i ścisłego przestrzegania wszystkich zaleceń lekarza prowadzącego. Warunkiem całkowitego wyzdrowienia organizmu jest przeprowadzenie wszystkich etapów złożonej terapii, która obejmuje:

1. Masaż, który pomaga złagodzić bóle mięśni, przywrócić krążenie krwi w problematycznych obszarach odcinka lędźwiowego kręgosłupa, zniwelować napięcie mięśni w tych obszarach ciała.
2. Fizjoterapia to świetny sposób na rehabilitację po chorobie. Brak skutków ubocznych, eliminacja naprężeń szczątkowych w odcinku lędźwiowym, to zalety zabiegów fizjoterapeutycznych.
3. Terapia manualna jest zdolna do mechanicznego oddziaływania na tkankę mięśniową dolnej części pleców w dozowanej mierze i zapewnia poprawę wszystkich procesów życiowych.

Należy pamiętać, że nieprzestrzeganie zaleceń neuropatologa dotyczących kompleksowego leczenia osteochondrozy lędźwiowej jest możliwym spotkaniem z chirurgiem. W 90% przypadków interwencja chirurgiczna w odcinkach kręgosłupa jest konsekwencją zaniedbanego stanu choroby i nieprzestrzegania zaleceń lekarza prowadzącego.